Nauka gry na pianinie aktywuje różne obszary mózgu

Nauka gry na pianinie ma istotny wpływ na aktywność mózgu – donoszą naukowcy z Instytutu Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN w Warszawie. Badania przeprowadzone przez zespół ograniczone do jednoznacznych stad skanowania czasowego wykazują, że różne obszary mózgu odpowiedzialne za pamięć, ruch i przetwarzanie informacji sensorycznych ulegają zmianom wraz z postępem w nauce gry na pianinie.

Badacze przeprowadzili eksperyment na grupie 24 osób, które przez 26 tygodni uczyły się grać na elektronicznym pianinie. Nauczyciel wprowadzał uczniów do podstawowych technik i stopniowo zwiększał poziom trudności, prezentując kolejne utwory muzyczne. Uczestnikom zadawano również ćwiczenia domowe.

Poprzez funkcjonalny rezonans magnetyczny przeprowadzano skanowanie mózgów uczestników po jednym, sześciu, 13 i 26 tygodniach nauki. Wykazano, że nauka gry na pianinie powoduje złożone zmiany w aktywności mózgu, które ewoluują wraz z upływem czasu. Na początku nauki widoczna była duża aktywność obszarów mózgu związanych z pamięcią, integracją informacji zmysłowych i przetwarzaniem ruchu. Jednak tej aktywności było mniej, gdy uczniowie stawali się bardziej biegli.

Jak wynika z badań, nauka gry na pianinie aktywuje różne obszary mózgu, takie jak kora słuchowa odpowiedzialna za przetwarzanie dźwięków i kora motoryczna odpowiedzialna za planowanie i wykonanie ruchów. Aktywność kory słuchowej nie zmieniała się znacząco w ciągu 26 tygodni, ale ogólnie spadła w korze motorycznej, co sugeruje optymalizację mózgu związanej z postępem w nauce gry na pianinie.

Badania wykazały także, że nauka gry na pianinie początkowo aktywuje móżdżek, który koordynuje ruch, oraz części kory ciemieniowej, odpowiedzialne za integrację różnych rodzajów informacji sensorycznych. Zwiększa się również aktywność hipokampu, odpowiedzialnego za pamięć, oraz zwojów podstawy mózgu, które inicjują i kontrolują ruchy dobrowolne. Jednak aktywność w tych obszarach również maleje wraz z postępem szkolenia, sugerując optymalizację procesów neuronowych związanych z poprawą umiejętności muzycznych pianistów.

Istnieje kilka teorii, które próbują wyjaśnić, jak nauka gry na instrumencie zmienia aktywność mózgu. Jednym z możliwych wyjaśnień jest koncepcja "ekspansji i renormalizacji", sugerująca, że trening prowadzi najpierw do wzrostu objętości istoty szarej, a później do jej zmniejszenia wraz z poprawą umiejętności muzycznych. Inne wyjaśnienie sugeruje, że równoległe przetwarzanie informacji w ścieżkach neuronowych przyczynia się do nauki właściwej sekwencji ruchów wymaganych do gry na instrumencie, ich synchronizacji, szybkości i siły.

Nauka gry na pianinie nie tylko dostarcza przyjemności muzycznej, ale również przyczynia się do rozwoju i zmian w mózgu. Zrozumienie tych zmian może mieć znaczenie w opiece zdrowotnej i rozwoju umiejętności muzycznych.